Wie ben ik
Apetrots ben ik vandaag
Ik heb vlinders in mijn maag
Ik ben zo trots op mijn cultuur
Vandaar dit gedichtje die ik naar jullie stuur
Nooit gedacht
Nooit verwacht
Zoveel vriendjes bij elkaar uit de Gordel van Smaragd
Het is net of de hemel naar je lacht
Onze ouders grootouders nooit vergeten
Dat wilde ik met deze groep aan jullie weten
Trots en het boek open nooit sluiten
En nooit meer laten gebeuren een volk laten uitbuiten
Vertel het je kinderen kleinkinderen
En laat niets je erdoor hinderen
Vertel hun verhaal het leed
En wat het met hun deed
Het verhaal is te gek voor woorden
En een hele bevolking die zich er niet aan stoorden
Wij het nageslacht
Gaan verdere waar zij zijn gestopt dat hadden zij van ons verwacht
Vertel over onze gebruiken en lekker eten
Laat de hele bevolking het verhaal weten
Wij zijn de generatie die het door moet geven
Want na ons is niemand van ons meer in leven
Behandel elkaar met respect zoals het ons is geleerd
En denk na voordat je wat schrijft en een ander bezeerd
Vertel iets over je verleden
Of over iets waar je ouders voor hebben gestreden
Plaats hier leuke gerechten
In plaats van bekvechten
Zoveel eilandengroepen bij elkaar
Wees er voor elkaar
Bedankt lieve vriendjes
Linda Uyleman