Hallo ik ben Sandra en ben vrijwillig medewerkster bij de stichting SID.
Ik ben half Indisch , maar ben Nederlands opgevoed.
Ik heb een Nederlandse moeder en een Indische vader.
Ik heb mijn vader pas op latere leeftijd een paar keer ontmoet.

Sandra

Mijn eerste opdracht was een bezoek brengen aan de Tong Tong Fair.
Ik had geen idee wat ik me daar bij voor moest stellen, was er nog nooit geweest.
Het stond wel op de planning, maar het kwam er gewoon niet van.
In de auto op weg naar Den Haag.
Ik vond het best spannend. Eenmaal daar aangekomen zag ik een hele grote
witte tent op het terrein staan.

Sandra1

Het begon al aardig druk te worden.
Eenmaal binnen kwam ik ,voor mij gevoel, in
een hele andere wereld terecht.
Namen als warung kopi , kraampjes waar je eten
en drinken haalt, en ander Indonesische woorden vielen mij meteen op.

Sandra2

Ik werd blij maar was eigenlijk ook erg verdrietig dat ik nu pas mijn Indische roots
ging ontdekken en er eigenlijk nooit geen tijd voor had genomen.
De geuren van het eten…het was vreemd….op een een of andere manier
herkende ik het.

Sandra3

Op een gegeven ogenblik begon er een band te spelen,ik weet helaas niet meer
hun naam maar ik werd erg blij van de muziek,ze zongen in het Indonesische,ik
begreep er niets van maar het pakte me….alles was zo herkenbaar.

Heel apart.
Ik kwam thuis…ja …dat is het…het was een soort van thuiskomen.
Iedereen daar was vriendelijk,aardig,de sfeer was fijn,de spullen die werden
verkocht(niet alles natuurlijk)trokken mij erg aan.

De taal…..Indonesisch…klonk mij zo bekend in de oren terwijl ik er niets van begreep.

Het gevoel Indische te zijn werd ook versterkt en was zeer verrast dat te voelen.
Ik had dit nog nooit gehad.
Ik ben erg Nederlands opgevoed met een Nederlandse moeder en ik wist niet
beter tot aan vandaag.

Er waren veel kraampjes met allerlei Oosterse spullen.
Je kon er ook workshops volgen van bv vliegers maken.

Er waren muziek- en dansvoorstellingen.
Er was ook een grote ruimte, waar een tentoonstelling was over de geschiedenis en
cultuur van Indonesië.

Sandra4

Soms tijdens de bijeenkomsten van S-I-D worden er Indonesische woorden
tussen de zinnen doorgezegd…ik versta dit niet,S-I-D vertaalt het ter plekke maar
toch bekruipt mij het gevoel in de vorm van jaloezie…ik spreek het niet en ik
versta het niet.
Ik wil dat ook!!!!!

Ik weet wat nu hoog op mijn verlanglijstje staat en dat is
1.De taal leren
2.Dan naar Indonesie en kijken waar mijn roots liggen
3.Leren koken,gelukkig heeft S-I-D een onderdeel (Dapur saya)waar ik al
het een en ander kan leren.
Al met al ik heb me prima vermaakt en weet dat ik Indische ben.

Sandra5

Liefs,
Sandra Flantua