Dit boekje dateert uit 1945 en is geschreven door G.L.Tichelman en Jhr.Mr. Dr.W.H.Alting van Geusau en omschrijft hoe men Nsb,-ers , zwarte handelaren , collaborateurs enz . over Nieuw-Guinea en Suriname konden worden verspreid.Immers Nederlands Nieuw-Guinea was een land zo groot als Duitsland waar toen der tijd zo’n 3 á 400.000 Papoea stammen woonden en met uitsterven werden bedreigd en die zich nog bevonden in een stenen tijdperk…..
Ook was bekend dat Japan Holland steeds had verweten dat er geen mensen en geld beschikbaar waren om Indië volledig tot ontwikkeling te brengen en een kolossaal land als Nieuw-Guinea dit niet nodig had.
Terug komen in de maatschappij van Nederland behoorde nog steeds tot de mogelijkheid echter dit ging niet zomaar ,wilde men in aanmerking komen hiervoor dan kon dit d.m.v speciaal in het leven geroepen her-opvoedings-instituut volgen of men kon zich ,,vrijwillig” aansluiten bij hun lotgenoten in Nieuw-Guinea of Suriname.
Diverse citaten uit het boek :
Op aansporing van het Indo-Europees Verbond is in 1930 opnieuw getracht kleine kolonies ,ditmaal van Indo’s te
stichten en wel te Manokwari en te Hollandia, beide op Nieuw Guinea.
De Manokwari vestiging is een leerzaam voorbeeld van : ,, hoe je het niet moet doen !”.
De massa immigratie en de koeliehulp leidden aldaar,ook in verband met inheemse concurrentie tot
vrijwel onverkoopbare producten, werkeloosheid ( waarvoor men juist Java had verlaten)
woningnood en armoede.
In 1936 richtte het voorlopige bestuur van de nationale Nieuw-Guinea Vereniging zich tot de
Nederlanders met een ook thans nog actueel gebleven oproep, waaraan het volgende is ontleent.
Engelsen emigreerden sinds lang naar tropische Noord-Queensland
Fransen emigreerden naar tropisch Algerië , Madagaskar
Portugezen naar Angola
Belgen naar de Kongo
Italianen naar de hete gebieden van Cyrenaica en Tripolitanië.
Reeds vroeger vestigden zich tal van blanke landbouwers op de Antillen , Cuba en Portorico.
Al deze kolonies zijn geslaagd.
En ofschoon doodzwijgen eigenlijk de enige juiste houding is ten aanzien van figuren als Mussert,
zij hier voor de merkwaardigheid een stuk aangehaald uit “Het Nationalisme van de N.S.B” , waarin
de “alwetende” A.A.Mussert de volgende oplossing van het Jodenvragenstuk aan de hand doet :
,,De heer Mussert wenste de Joden van Europa in Suriname aan het koloniseren te zetten en beweerde
dat dit gebied ruim genoeg was en een voldoende klimaat had om alle Joden te huisvesten die de Europeese
volken niet meer wensten te herbergen” waarin dan plaats van ,,Joden” gelezen dient te worden
,,NSB,-ers , landverraders ,bunkerbouwers , collaborateurs , landwachters enz.
We praten dan ook hier over twee gebieden , Nieuw-Guinea en Suriname.
Het boekje is in pdf bestand geplaatst .
NSB,-Deportatie naar Oost en West