260px-magelang_alun_alun

Alun Alun van Magelang

 

Het motto van Magelang is HARAPAN

H idup

A man

RAP i

A sri

N yaman

Of te wel in het Nederlands : Leve , Veiligheid , Keurigheid , Natuur en Gezondheid.
Toch zijn er meerdere manieren om uitleg te geven over de naam.

Ma  ( wa) en Gelang  (sieraad/armband ) dus een plek waar de mensen sieraden dragen , de andere uitleg heeft betrekking tot haar geografische ligging  dat zij als een grote armband

Maha  betekend groot en  Gelang dus sieraad , tussen de bergen is gelegen.

De laatste uitleg  is die van een heiligdom , waarbij “Glang” cirkel betekent en een heilige plek is met in het midden een symbool (Lingga), dat symbool zou dan de Tidar Heuvel in Magelang zijn.

Officieel werd in 1989 vastgesteld dat de stad gesticht was op 11 april 907. Magelang was toen bekend als het dorp Mantyasih, wat nu bekend staat als Meteseh. Er zijn drie historische steles (is de archeologische term voor een meestal uit één stuk steen of hout gehouwen tablet of pilaar, met daarin een in reliëf gebeeldhouwde voorstelling en/of tekst  ) in Magelang, namelijk Poh, Gilikan en Mantyasih, die allemaal op koperen platen zijn geschreven. Poh and Mantyasih werden geschreven onder de heerschappij van Koning Balitung van het rijk Mataram. In die steles, werden de dorpen Mantyasih en Glanggang genoemd. Zij heten daarna respectievelijk Meteseh en Magelang.

Sinds de Nederlanders er in de VOC-periode een militaire post hebben gevestigd, is de stad gegroeid. Het was daardoor in de koloniale tijd al een belangrijke militaire garnizoensstad.

Op 28 maart 1830 vond in Magelang een ontmoeting plaats tussen de Nederlandse opperbevelhebber Hendrik Merkus de Kock en de Javaanse opstandelingenleider Diponegoro die onder bescherming van een witte vlag was aangekomen. De Nederlandse generaal nam Diponegoro ondanks het beloofde vrijgeleide gevangen. Diponegoro werd daarna door de Nederlanders berecht en verbannen naar Manado in Noord-Celebes en vervolgens naar Makassar. De opstand genaamd de Java-oorlog zakte hierna in elkaar. Ter herinnering aan deze adellijke vrijheidsstrijder staat op het centrale plein (alun-alun) een standbeeld voor deze prins.

In deze stad begon vanaf 1893 de zendeling Johannes van der Steur (bijgenaamd Pa van der Steur) en zijn echtgenote Anna Maria een christelijk weeshuis (Huize Oranje-Nassau). De kinderen werden later “Steurtjes” genoemd; het weeshuis is na zijn overlijden in 1945 voortgezet en bestaat nog.

In de Tweede Wereldoorlog nemen de Japanners op 7 maart 1942 de stad in. Na de Japanse overgave op 15 augustus 1945 trok het Britse leger op 30 oktober Magelang binnen, vooral om de aanwezige Nederlanders te evacueren. Echter bij het uitbreken van de onafhankelijkheidsstrijd hier begon de gevangen neming van Nederlanders op 1 november 1945 , zowel mannen als vrou­wen en kinderen werden opgesloten in de gevangenis aan de Gevangenisweg, de mannen werden gescheiden van de vrouwen en kin­deren. De vrouwen en kinderen werden na 3 dagen naar huis gestuurd, de mannen en oudere jongens werden op 19 januari 1946 overgebracht naar de kazerne van het voormalige 7e Bataljon. De Kaderschool werd in de loop van november door de steeds toe­ne­mende dreiging een toevluchtsoord voor Indo-Europeanen, die voorheen niet door de Japanners wer­den geïnter­neerd, uit de omgeving (totaal 2500 tot 3000 personen) werden zij aanvankelijk beschermd door de Britse troepen, maar bij de evacuatie uit het Militair Ziekenhuis werd door onvoldoende transportmogelijkheden hun evacuatie afgelast. Zij kwamen in republikeinse handen , zij kwamen terecht in het kamp Mètèseh en in kam­pen in de omgeving van Jogjakarta.

Klik op de foto’s om deze te vergroten

 

De militaire academie (AKMIL) is gevestigd in Magelang en is de enige gewone school in Indonesië waar je opgeleid kan worden voor de militaire dienst. Er is een groot rooms-katholiek seminarie. Het centrale plein (alun-alun) is groot, vanwege de toenmalige parades/oefeningen. Er zijn niet veel bijzondere gebouwen aanwezig en de stad leent zich niet echt voor toerisme maar ondanks dat zijn er nog steeds heel veel Nederlandse gebouwen en kerken te zien. Een wandeling door Magelang is zeer goed te doen en juist hierdoor kunt u veel Nederlandse huizen en gebouwen zien.

 

 

Mijn persoonlijke verhaal

Vele jaren geleden was ik al in Magelang geweest om het huis te zoeken van mijn vader , we konden deze echter niet vinden maar omdat ik de moed  niet kon en wilde opgeven kwam er een tweede poging , met onze gids Tatang gingen we dus weer op zoek.We wisten ongeveer nog waar de wijk moest zijn en hielden onze duimen gekruist , zou het dit keer wel lukken?We liepen door een smalle steeg wat ons bracht naar de gewezen hoofd van de kampoeng.Hij keek ons aan en zei dan ook tegelijk , jullie zijn hier 17 jaar geleden ook geweest….hier word je toch wel een beetje stil van, hij wist nog wie we waren….ik zal jullie brengen naar het huis van je vader , het is gerenoveerd en wat groter gemaakt maar ik weet waar hij gewoond heeft, hij was buren met …en hij noemde een aantal namen op en het klopte allemaal.Tijdens het lopen kwamen langzaam de verhalen naar boven , van mijn vader maar ook van mijn opa!!!Wat ben ik blij , ik heb het huis gevonden van mijn vader.

Met vriendelijke groet, Arnold