Sulawesi-foto by eastindonesia

In de tijd dat er in Europa hoe langer hoe meer vraag kwam naar specerijen uit het Verre Oosten, waagden zich koene zeevaarders met hun schepen naar de
Molukken om daar de fel begeerde kruiden te verkrijgen.
Tijdens een dergelijke tocht zag de kapitein van een Portugees schip plotseling een groot eiland voor zich op doemen.
Langs de kust groeiden slanke palmbomen en daar achter verhieven zich hoge bergen.
De kapitein raadpleegde alle kaarten die hij bij zich had,gebruikte zijn sextant om de stand van de zon te peilen
en het scheepskompas om zijn positie te bepalen en moest toen vaststellen: ‘Dat eiland bestaat niet ,dat wil zeggen,het is nog niet ontdekt.’
Omdat hij zeer benieuwd was naar wat hij op dit eiland zou vinden, liet hij snel een sloep uitzetten en begaf zich erheen.
Zijn mannen hadden al heel gauw de oever bereikt.
Zij trokken de boot op het drogen en vonden niet ver van het strand een smid,die het ijzer aan het smeden was.
De kapitein vroeg de nam van het eiland, maar de smid die nog nooit een woord Portugees had gehoord,
meende dat men naar zijn werk informeerde.’Sele besi,’ antwoorden hij, wat betekent ‘ik smeed ijzer’.
De kapitein knikte tevreden en noteerde toen hij weer op het schip was:
‘heden op 119 graden oosterlengte en 3 graden 5 minuten
zuiderbreedte een nieuw eiland ontdekt dat door de inheemse bevolking Selebesi wordt genoemd.
’Onder die naam raakte het eiland over de hele wereld bekent, alleen maakte de Nederlanders er later ‘Celebes’ van en de Indonesiërs ‘Sulawesi’.
Maar de smid, door wie het eiland eigenlijk zijn naam had gekregen, heeft dit niet meer mee mogen maken.

foto :EastIndonesia