Het levensverhaal van Bart

Met mijn stiefvader in Egmond aan zee.

Mijn beide ouders ,waar ik slechts twee foto’s van heb zijn overleden ver van elkaar gescheiden.
Mijn levens verhaal???
Nou dat is nog niet klaar , ik ben druk in onderzoek verwikkelt, ik ben er trouwens achter gekomen dat mijn naam in
Nederland verandert is in van der Puijl en niet met y, zoals op geboorte akte staat.
Mijn verhaal bestaat uit een lopende ellende, die nooit meer weg zal gaan, via mishandelingen van de baboe, die met mijn vader trouwt, jaloers op alles , opa en oma van vaders kant,
Ik kom terecht in een kindertehuis , ik word in 1956 geadopteerd maar de uiteindelijk adoptie is in 1964.
Mijn zusje vertrekt met mijn vader en zijn nieuwe gezin naar Amerika, het laatste bericht was een kaartje en 10 gulden en de belofte dat hij me op zou komen halen.
Het was het jaar 1968 en ik wacht nog steeds.
Hij is jaren in Arnhem geweest bij de familie van zijn nieuwe vrouw,
Maar hij wilde mij niet zien.
Toen kwam de dag dat mijn vader dood was, hij stierf 9 jaar geleden, het geen ik van mijn zwager moest vernemen.
Mijn zus hebben ze op haar 14e ook het huis uit gegooid en zij werd bedankt in het helpen van het opvoeden van stiefbroers en zusjes.
Wij hebben elkaar in Nijmegen getroffen 1969 ??
We hebben elkaar, vijf jaar lang eens per twee weken gezien.
Haar man zat in leger in Duitsland, daardoor hebben we elkaar jaren niet gezien, ik heb haar en haar kinderen overlaten komen in de 1980 , twee jaar
geleden is ze geweest en dit jaar komt ze weer, het zou goed de laatste keer kunnen wezen.
Ik ben zelf twee keer getrouwd met vrouwen die een zelfde achtergrond hebben als ik en vergelijkbaar
met de Ambonese kampen, daar uit heb ik twee dochters gekregen, die ik beide boven de wieg heb belooft ze niet in de steek te laten.
Ik heb erg geleden toen ik op groeide in Nederland, werd geslagen en uitgescholden en
het heeft tot mijn 45ste geduurd voor ik mensen echt weer leerde te vertrouwen.
Verder ben ik van huis uit gezegend met een op gewekt humeur, we hebben net ons huisje met inboedel 1.60 onder water gehad, waar door ik slechts deze papieren heb kunnen redden, we leven in een mobilhome, gelukkig is ons gezin niets overkomen,er zijn genoeg mensen die het nog slechter hebben

Ik heb via verder onderzoek van mijn stamboom mijn zusje Beatrix gevonden,
daarin stond dat Opa naam Willem Mackay in 1885 was overleden ,waaraan onbekend, Oma Paulina Cornelia Mackay geboren Marchant 1877 overleden,1923 op zijkant zuster Willem Helena Jacoba Mackay geboren Engelse waarvan de datums nog ontbreken.
Waarschijnlijk heb ik ook nog een half broer,Marjan Adams van stamboomforum heeft hier onderzoek na gedaan.
Zijn is naam bekend, naar onderzoek van mijn moeder, zijn vader ook bekend, geboorte datum van zijn vader is gelijk aan die mijn moeder, had vroeger iets gehoord dat ze eerder getrouwd was geweest , aan gezien zij negen jaar ouder is dan mijn vader, kan dit goed mogelijk zijn. Ik heb hem een mail gestuurd alleen op heden geen antwoord, rede onbekend.
Je snapt wel dat het gewoon heel leuk is om te weten er gaat een nieuwe wereld open en de puzzel sluit beter aan.
Lunas ligt in Zuid Frankrijk, was op dit moment bij mijn gezin, vanwege alle moeilijkheden die we hebben door de twee natuurrampen, ik ben binnenkort weer in Nederland en eind april vertrek ik naar mijn gezin voorgoed en in mei komen mijn zus en zwager over, we hebben veel te bepraten, dat snap je wel, alleen triest dat we door onze pensioen leeftijd elkaar misschien niet meer zullen treffen, dit gaat dan de vijfde en laatste scheiding worden, waar ik best wel moeite mee heb, vooral om dat ik het aan haar te danken heb dat ik leef.
Ben verder door hulp van jullie en derde en zesde hulp een groot stuk van mijn geschiedenis achterhaalt en ben daar heel dankbaar voor.
Groeten aan iedereen die bij jullie werkt.
Met een vriendelijke groet van een ontheemde Indo, die ondanks alles, kinderbescherming Nederland, rechters etc.
zijn weg in het leven heeft gevonden en dit overdraag aan mijn kinderen en kleinkinderen en alle lot genoten uit die verschrikkelijke periode in de Nederlandse geschiedenis, die mijn leven en dat van mijn zus tot
een hel heeft gemaakt en toch beide beloond zijn met kinderen en kleinkinderen, overigens mijn Franse vrouw is een Harki*
Zij heeft alles mee gemaakt zoals wij en ik heb me verantwoordelijk voor haar gevoelt en ze heeft me een wolk van een dochter geschonken
die luistert naar de naam Mercedes Helena Emma Meihuizn- Karkour op dat ze verbonden blijft met haar afkomst.
U begrijpt ik heb er goed over na gedacht en een hoop van de geschiedenis geleerd wat verborgen werd voor me,
nogmaals zonder de hulp van zovele was dit niet gelukt, dus na alles een gelukkig mens geworden;
Met een vriendelijke groet Bart

*Harki

Na de onafhankelijkheid liet Frankrijk de Algerijnen die aan Franse kant hadden gestreden, de zogenaamde harkis, aan hun lot over.

Note :
Jullie bedankt voor het plaatsen en mochten er fouten zijn, dan komt dat niet door, mij, ik ben dan verkeert ingelicht, het zal mij toch uit eindelijk er om gaan wie ik zelf geworden ben en zo als mijn zusje schreef, wees blij dat we toch zo ver gekomen zijn ondanks alles en daar heeft ze gelijk in.
SID heeft geprobeerd dit verhaal zo goed mogelijk te kunnen plaatsen.