P1150384

De omstandigheden met betrekking tot gezondheidsrisico’s kunnen in verschillende landen regelmatig veranderen. Daardoor kunnen de adviezen voor preventie van en vaccinatie tegen infectieziekten, zoals b.v. malaria, ook regelmatig veranderen. Daarom is het belangrijk tenminste 6-8 weken voor elk vertrek naar een ‘ver’ land een advies- en vaccinatiecentrum voor reizigers (GGD, Travel Clinic, Tropencentrum e.d.) of een in reizigersadvisering gespecialiseerde huisarts of apotheker te bezoeken.
Tips vóór aanvang van de reis :
* Begin uw voorbereiding tenminste 6-8 weken voor vertrek.
* Laat u goed voorlichten over gezondheidsrisico’s in ‘verre landen’.Ga naar een advies- en vaccinatiecentrum voor reizigers (b.v. GGD, Travel Clinic
Tropencentrum of een in reizigersadvisering gespecialiseerde huisarts of apotheker voor advies en vaccinaties
* Als u onder doktersbehandeling bent, raadpleeg dan uw huisarts of uw specialist, maar besef dat niet elke arts in reizigersadvisering en vaccinaties gespecialiseerd
is en de consequenties zal kennen die uw reis voor uw aandoening kan hebben.

* Ga zoveel mogelijk uitgerust op reis: een lange reis, een ander klimaat en ander voedsel kunnen het lichaamsevenwicht in grote mate verstoren.
* Informeer u over uw bestemming: welk geografisch gebied gaat u bezoeken, hoe zijn daar de medische voorzieningen, soort accommodaties, voedsel en water, etc.
* Zorg dat u de benodigde inentingen krijgt voor het gebied dat u gaat bezoeken en zorg dat u een ‘International Certificate of Vaccination’ ontvangt. Bewaar deze bij
uw paspoort.
* Zeker als u meer dan drie maanden op reis gaat, is het raadzaam vooraf uw gebit te laten nakijken en u medisch te laten onderzoeken.
* Zorg dat u voldoende medicijnen (in uw handbagage) meeneemt, indien van toepassing.
* Zorg dat u gegevens over allergieën of medische indicaties zoals diabetes bij uw paspoort bewaart.
* Neem een extra bril of een extra paar lenzen mee.
* Neem een goed gevulde EHBO-kit mee, zeker indien u afwijkt van de gebruikelijke toeristische routes.
* Check uw ziektekostenverzekering en zorg dat u voldoende verzekert bent.

Tips tijdens de reis

Zon en hitte
* Vermijd direct zonlicht tussen 11.00 uur ‘s morgen en 14.00 uur ‘s middags.
* Gebruik regelmatig zonnecrème met een hoge beschermingsfactor (15 of hoger).
* Draag een zonnebril en beschermende kleding.
* Drink voldoende en wees matig met alcohol of cafeïnehoudende dranken.
* Neem bij maaltijden (wat) meer zout dan gebruikelijk.
Insecten (met name tegen malariamuggen)
* Beperk activiteiten buiten tussen zonsondergang en zonsopgang.
* Draag tussen zonsondergang en zonsopgang bedekkende kleding (lange mouwen, lange broek, sokken en schoenen).
* Gebruik een goede muggenwerende crème of olie (met DEET) op onbedekte lichaamsdelen.
Gebruik een muskietennet en gebruik airconditioning of ventilator, indien aanwezig.
Eten en drinken
* Drink alleen gebotteld water.
* Kook leidingwater tenminste 5 minuten.
* Drink geen 0n-gepasteuriseerde melk.
* Gebruik voor tanden poetsen ook gebotteld water.
* Let op dat alle voedsel goed gekookt of goed doorbakken is (met name vlees en vis).
* Eet nooit rauwe schaal/schelpdieren.
* Eet geen restjes en koop geen voedsel op straat.
* Eet alleen fruit en groente dat u zelf gewassen en geschild heeft.
* Eet geen onverpakt ijs en gebruik geen ijsblokjes.

Check voor uw vakantie altijd even of er vaccinaties worden aanbevolen of vereist zijn! Niets is zo vervelend om in het buitenland ziek te worden, ofwel ziek terug te komen van uw vakantie. Ook als u al eens bent ingeënt tegen ziekten (als kind of voor een vorige reis) kunt u aanvullende vaccinaties nodig hebben.

 

Malariakaart Indonesië. Roze meestal malariatabletten aanbevolen. Groen alleen muggenwering. Grijs (Bali) geen malaria

Malariakaart Indonesië. Roze meestal malariatabletten aanbevolen. Groen alleen muggenwering. Grijs (Bali) geen malaria

 

Malaria

Malaria of moeraskoorts is een infectieziekte die veroorzaakt wordt door eencellige parasieten.
Bestrijding van malaria wordt bereikt door het bedwingen van de malariamug.
Malaria kan op verschillende manieren worden voorkomen:
* Muskietennetten (klamboes) die geregeld geïmpregneerd worden met een insecticide zoals DEET houden de muggen goed tegen.
* Bestrijding van de malariamug:
dit kan door stilstaand, ondiep water droog te leggen, waar de muggen hun eitjes leggen. Op deze manier is de ziekte verdreven uit de VS en Zuid-Europa.
* Bestrijding met behulp van insecticide. Binnenshuis bestrijden met insecticide is 3 tot 6 maanden effectief, afhankelijk van het type bestrijdingsmiddel en het materiaal dat
bespoten wordt.Gebruik van DDT is in gematigde streken een effectief middel gebleken, zelfs tot 12 maanden na de besproeiing; in de jaren 50 en ’60 van de 20e eeuw werd DDT in
Latijns-Amerika en Azië op grote schaal gebruikt om de malariamug uit te roeien.
* Het preventief toedienen van medicijnen aan mensen die blootgesteld worden aan malariamuggen , dit heeft vooral zin bij mensen die niet in de tropen wonen, maar alleen een
bezoek brengen.
Gebruikte middelen zijn onder meer mefloquine, atovaquon/proguanil (Malarone), proguanil,doxycycline, primaquine en chloroquine (slecht verkrijgbaar in Nederland).

Gele gedeelte komt Hepatitis A voor.

 

Hepatitis A

Wat is hepatitis A en hoe raakt u besmet?
Hepatitis A is een vorm van leverontsteking die wordt veroorzaakt door het hepatitis A virus. Dit virus wordt
verspreid via de ontlasting van mensen die besmet zijn. U kunt de ziekte oplopen via toiletten of via besmet
drinkwater en voedsel. Hepatitis A komt wereldwijd voor, met name in landen waar minder aandacht wordt
besteed aan hygiëne en waar de riolering en watervoorzieningen onvoldoende zijn.
Wat zijn de verschijnselen van hepatitis A?
Twee tot zeven weken (gemiddeld 4 weken) na besmetting ontstaat een griepachtig beeld met lichte koorts,
misselijkheid, pijn in de bovenbuik, vermoeidheid en geelzucht. Geelzucht is meestal het eerste zichtbaar
doordat het oogwit geel wordt. Later wordt de huid geel, ontkleurt de ontlasting en wordt de urine donkerder.
Echter, niet iedereen die besmet is, krijgt klachten. (Jonge) kinderen krijgen geen of weinig klachten, terwijl
ze wel besmettelijk kunnen zijn voor anderen.
Vooral volwassenen kunnen ernstig ziek worden van hepatitis A.
Waar komt hepatitis A voor?
De ziekte komt veel voor in Afrika, Midden- en Zuid-Amerika en Azië, maar ook in landen rond de
Middellandse zee. In Nederland komt de ziekte zelden voor.
Welke reizigers lopen risico op hepatitis A?
Reizigers naar landen waar hepatitis A veel voorkomt. Kinderen kunnen bij terugkeer in Nederland een
bron van besmetting voor hun omgeving zijn.
Daarnaast:
Gezinsleden, verzorgers en partners van zieken.
Homoseksuele mannen met wisselende seksuele contacten.
De leiding en kinderen van kindercentra en scholen in het basisonderwijs.
Verzorgers en bewoners van instellingen waar hygiëne moeizaam te handhaven is (zoals verstandelijk
gehandicapten).
Druggebruikers die in slechte hygiënische omstandigheden leven.
Hoe kunt u zich beschermen tegen hepatitis A?
Helaas is besmet voedsel of water niet te herkennen. Ook in luxe restaurants kan hepatitis A
‘geserveerd’ worden. Goede hygiëne alleen is daarom niet voldoende om besmetting te
voorkomen in een land waar hepatitis A voorkomt.
U kunt zich beschermen door vaccinatie, bestaande uit twee injecties in de bovenarm. Na de
eerste vaccinatie is vrijwel iedereen beschermd. Deze bescherming houdt een jaar aan. Een
tweede vaccinatie geeft langdurige bescherming (minimaal 25 jaar). Tussen de eerste en
tweede injectie moet bij voorkeur een periode van 6 tot 12 maanden zitten.
Als u in het verleden al risico heeft gelopen op hepatitis A, kan een bloedonderzoek worden
gedaan om te kijken of u antistoffen heeft. In dat geval bent u levenslang beschermd en heeft u
geen hepatitis A vaccinaties meer nodig.
Als u gaat reizen en risico loopt om besmet te raken met een andere vorm van leverontsteking,
hepatitis B, is het ook mogelijk een combinatievaccinatie tegen zowel hepatitis A als B te
nemen. U krijgt dan in totaal 3 injecties.

 

Hepatitus B

Roze gedeelte komt Hepatitis B voor.

 

Hepatitis B

Wat is hepatitis B?

Hepatitis is een ontsteking van de lever. Het woord is afgeleid uit het Grieks. Het woord ‘hepar’ betekent lever en ‘itis’ betekent ontsteking. Er zijn verschillende soorten hepatitis, omdat een ontsteking van de lever verschillende oorzaken kan hebben.
Hepatitis B is een ontsteking van de lever die veroorzaakt wordt door een virus. Bij hepatitis B gaat het om een ander virus dan bij hepatitis A en C. Het zijn alle drie leverontstekingen die veroorzaakt worden door infectie met een virus. Ze worden daarom ook wel virale hepatitis genoemd.

Acute en chronische hepatitis B

Hepatitis B is een leverontsteking die wereldwijd veel voorkomt. In Nederland dragen ongeveer dertigduizend tot zestigduizend mensen het hepatitis B virus bij zich. Bij ongeveer negentig procent van de volwassen mensen geneest de leverontsteking vanzelf binnen een half jaar. Dit wordt acute hepatitis B genoemd. Hepatitis B kan echter ook chronisch worden. Dat wil zeggen dat de infectie aanwezig blijft. Bij baby’s wordt de infectie bijna altijd chronisch. Dat komt doordat het afweersysteem bij baby’s nog niet volledig ontwikkeld is.
Acute hepatitis B kan met klachten gepaard gaan (zie ook bij ‘klachten’). Als de infectie chronisch wordt, verdwijnen de klachten aanvankelijk. De infectie blijft echter aanwezig en kan na verloop van tijd een ernstige leverontsteking veroorzaken. Iemand met chronische hepatitis blijft besmettelijk voor anderen, ook als er geen klachten zijn.

Verschillende vormen van hepatitis B

Er bestaan twee vormen van chronische hepatitis B. Er wordt onderscheid gemaakt tussen:

* Een actieve vorm van chronische hepatitis B
* Een inactieve vorm van chronische hepatitis B

De actieve vorm van chronische hepatitis B kan op den duur gepaard gaan met een lichte tot zeer ernstige leverontsteking. Uiteindelijk kan dit leiden tot levercirrose (verschrompeling van de lever), waardoor de lever minder goed gaat werken. Ook is hierbij de kans op leverkanker vergroot.

Bij een inactieve vorm van chronische hepatitis B blijft het virus aanwezig zonder klachten te veroorzaken. Meestal heeft deze vorm op de lange duur weinig gevolgen. Het is wel belangrijk regelmatig te laten onderzoeken of het virus niet actief is geworden. De arts kan door bloedonderzoek de activiteit van het virus vaststellen.

Behalve dit onderscheid zijn er ook nog verschillende typen van het hepatitis B virus. Deze verschillende typen worden genotypen genoemd. Sommigen genotypen komen vooral rondom de Middellandse Zee voor. Een ander genotype ziet men vooral in Noordwest Europa. Soms is de behandeling afhankelijk van het genotype van het virus.

Hepatitis B is een virus. We maken antistoffen aan tegen dit virus, zodra het ons lichaam binnenkomt. Daardoor kunnen we maar één keer in ons leven hepatitis B krijgen. Wanneer we nogmaals in contact komen met het virus, kunnen we niet opnieuw besmet worden en zijn we immuun.

Buiktyfus1

Roze gedeelte komt buiktyfus voor

 

Buiktyfus

Buiktyfus: wat is het?

Buiktyfus is een besmettelijke ziekte, veroorzaakt door een salmonella bacterie. De ziekte veroorzaakt vooral darmklachten. De bacterie zit in de ontlasting van zieke patiënten of mensen die de bacterie bij zich dragen.
Besmetting
Mensen die de bacterie bij zich hebben kunnen, als zij werken in een restaurant en hun handen niet goed wassen, eten en drinken besmetten. Rauwe schelpdieren, ongekookte melk of room, rauwe groenten of fruit zijn bekende bronnen van buiktyfus.
De ziekte
Buiktyfus begint met langzaam toenemende koorts, verminderde eetlust, hoofdpijn, malaise en vage buikpijn. De patiënt kan suf worden. Een korte periode van diarree, eindigt via verstopping vaak weer in diarree. Patiënten hoesten in het begin, zonder iets op te geven en hebben scherp omrande rode vlekken, vooral op de buik. Behandeling is meestal nodig. Bij kinderen jonger dan twee jaar verloopt de infectie vaak opmerkelijk mild.
Waar komt het voor?
In landen als India en Indonesië komt tyfus relatief veel voor. In Afrika ten zuiden van de Sahara en Centraal- en Zuid-Amerika is het risico relatief laag. De tijd tussen besmet worden en ziekte is gemiddeld acht tot veertien dagen.

DTP

DTP is de afkorting van Difterie, Tetanus en Polio, ziekten die we in Nederland gelukkig niet vaak meer zien. In het buitenland is het risico groter om ze op te lopen.
Vaccinatie met DTP vaccin biedt bescherming tegen difterie, tetanus en polio. Bent u geboren na 1-1-1950 en heeft u alle kindervaccinaties gehad? Dan is één herhalingsprik voldoende voor tien jaar bescherming. Heeft u de vaccinaties nooit ontvangen? Dan adviseren wij een serie van drie prikken. Voor de reis kunt u er doorgaans nog wel twee halen met een tussen tijd van twee tot vier weken. De laatste haalt u bij een volgende reis. DTP vaccinatie is tien jaar geldig.
De ziekte
Difterie wordt veroorzaakt door een gifstof van de difterie bacterie. Via hoesten gaat de ziekte van mens op mens over. In 2008 werden wereldwijd bij de WHO ruim 7.000 gevallen van difterie gemeld, vooral uit India. Maar ook in Indonesië, Nepal en Brazilië komt het voor. De tijd tussen besmet worden en ziekte is gemiddeld twee tot vijf dagen.
Tetanus wordt veroorzaakt door een gifstof van de tetanusbacterie. De bacterie komt voor in straalvuil en aarde en komt bijvoorbeeld via een wondje uw lichaam binnen. Tetanus komt overal ter wereld voor. De tijd tussen besmet worden en ziekte is gemiddeld drie tot eenentwintig dagen.
Polio, ook wel kinderverlamming genoemd, wordt veroorzaakt door een virus. Er zijn drie typen. Besmetting vindt plaats van mens op mens via de ontlasting of door met ontlasting besmet voedsel en/of drinkwater. Vooral in Azië en Afrika komt nog polio voor. De tijd tussen besmet worden en ziekte is gemiddeld zeven tot veertien dagen.
Verschijnselen
Difterie is er in verschillende vormen. De gifstoffen van de bacterie laten de keel opzwellen, waardoor ademhalen moeilijk wordt. Wanneer de hartspier is aangedaan ontstaat een levensgevaarlijke situatie. Difterie kan met antibiotica worden behandeld.
Tetanus geeft extreme spierkrampen in het gehele lichaam.
Polio geeft een verlamming van spieren, die soms blijvend is. Verlammingsverschijnselen beginnen meestal elf tot zeventien dagen na besmetting.

 

Dengue1

Roze gedeelte komt Dengue voor.

 

Dengue

Dengue is een ziekte die wordt veroorzaakt door een virus. Het heet ook wel knokkelkoorts, naar de gewrichtspijnen die je er van kunt krijgen. Het dengue virus wordt via muggen overgebracht die vooral in steden voorkomen en overdag steken. Hoewel dengue geen ernstige ziekte is kun je je er een tijd lang goed ziek van voelen. Als je al eens dengue hebt gehad en met een ander dengue virus wordt besmet heb je een kleine kans om ernstig ziek te worden, dit heet dengue hemorrhagische koorts of dengue shock syndroom.

Verschijnselen van Dengue

Dengue begint drie tot zeven dagen nadat je gestoken bent: je krijgt hoge koorts met koude rillingen, hoofdpijn (vooral achter de ogen), spier-, bot- en gewrichtspijn. Daarna voel je je ziek en kun je huiduitslag krijgen op de eerste of tweede dag dat je dengue hebt. Daarna kun je last krijgen van misselijkheid, braken, hoesten, keelpijn en soms smaakverandering. De koorts verdwijnt na een paar dagen en er ontstaat een ander soort huiduitslag, waarbij je weer koorts kunt krijgen. Je kunt soms weken last houden van de gewrichtspijnen die bij dengue kunnen optreden
Wat kun je er tegen doen?
Probeer ervoor te zorgen dat je zo weinig mogelijk gestoken wordt. Dat is des te belangrijker als je al eens dengue hebt gehad:
* Bedek je huid zoveel mogelijk (draag lange mouwen, lange broekspijpen en sokken), hoewel dit in de tropen niet altijd praktisch is. De dengue mug steekt overdag.
* Smeer onbedekte huid in met een antimuggenmiddel waar DEET in zit.

Er is geen vaccin tegen dengue.

Als je koorts krijgt in een gebied waar dengue heerst is het belangrijk om geen aspirine, naproxen of ibuprofen als koortswerend middel te gebruiken. Deze middelen kunnen de bloedstolling beïnvloeden als je dengue hebt. Paracetamol kun je wel gebruiken.

 

Hondsdolheid : donkerpaars ziekte komt veel voor, roze ,ziekte komt voor, grijs,weinig hondsdolheid. Bron: WHO 2008.

Hondsdolheid : donkerpaars ziekte komt veel voor, roze ,ziekte komt voor, grijs,weinig hondsdolheid. Bron: WHO 2008.

Rabiës

Hondsdolheid of rabiës, ook wel lyssa, is een ernstige aandoening als gevolg van een infectie met het rabiësvirus, meestal door een beet van een door rabiës besmet dier (onder andere honden, vossen, vleermuizen). Hondsdolheid is uiterst gevaarlijk voor mensen en leidt onbehandeld tot de dood.
Hondsdolheid is een virusinfectie van de hersenen die als ze eenmaal is uitgebroken, dat wil zeggen als de patiënt eenmaal symptomen van infectie vertoont, vrijwel altijd dodelijk afloopt. Er zijn wereldwijd in de medische literatuur slechts 6 mensen waarbij genezing optrad. Een geval in 2005 gaf hoop op een nieuwe behandelmethode, maar het resultaat kon door anderen niet worden gereproduceerd. Het virus wordt verspreid door het speeksel van besmette zoogdieren, meestal (maar niet altijd) carnivoren (onder andere honden, vossen, katten, apen en vleermuizen). In de VS wordt de ziekte ook wel overgebracht door beten van wasberen. Met rabiës besmette dieren zijn niet altijd te herkennen, sommige dieren dragen het virus bij zich zonder er zichtbaar last van te hebben. Verdacht is het als een dier agressief en onrustig is, of als een dier dat normaal in het wild leeft zoals een vos abnormaal tam is. In Nederland is in 2007 en 2013 één geval van menselijke hondsdolheid geregistreerd , wereldwijd vergt hondsdolheid nog 40.000-70.000 doden per jaar, voor 80% in Azië
Preventie bij mensen
* Als je naar een gebied gaat waar hondsdolheid voorkomt, dan kun je je laten inenten. Dit wordt alleen aanbevolen bij langdurig verblijf. (meer dan 3 maanden)
* In bijna alle gevallen is de besmettingsweg een beet. Voorkom contact met potentiële dragers (ook honden) omdat een beet, en in (zeer) zeldzame gevallen ook een krab of een
lik, je besmetten kan.
* In het buitenland nooit loslopende honden aaien.


Wat heb ik verder nodig aan vaccinaties voor Indonesië?

Er worden voor Indonesië vaccinaties aanbevolen tegen een aantal reizigersziekten. Sommige van deze inentingen worden altijd geadviseerd, ongeacht de duur van uw verblijf in Indonesië. Andere vaccinaties raden wij alleen aan als u langer dan een bepaalde tijd in Indonesië wilt verblijven.
Thuisvaccinatie.nl adviseert de volgende vaccinaties voor Indonesië:
DTP vaccinatie (tegen difterie, tetanus en polio)
Hepatitis A vaccinatie
BMR vaccinatie (alleen aanbevolen wanneer u geen mazelen heeft gehad of nooit tegen de mazelen bent gevaccineerd)
Verblijft u langer dan twee weken in Indonesië? Dan raden wij ook deze aanvullende vaccinatie aan:
Buiktyfus vaccinatie
Gaat u langer dan drie maanden naar Indonesië? Dan adviseert Thuisvaccinatie.nl naast de bovenstaande inentingen voor Indonesië ook deze aanvullende vaccinaties:
BCG (tuberculose) vaccinatie (in sommige gevallen)
Hepatitis B vaccinatie
Rabiës vaccinatie

Voor eventuele kosten neemt u contact op met de dichtstbijzijnde GGD of uw huisarts.
Met dank aan Wikipedia en de GGD