sumatraanse oroen oetang

De Sumatraanse orang-oetan en Borneose orang-oetan werden oorspronkelijk als twee ondersoorten
van dezelfde soort beschouwd, maar worden nu algemeen gezien als twee aparte soorten.
In vergelijking met de Borneose orang-oetan is de Sumatraanse orang-oetan kleiner en heeft
het een lichter gekleurde en dikkere vacht. De Sumatraanse orang-oetan is socialer en eet
meer insecten dan de Borneose soort. Anders dan de Borneose orang-oetan houdt de Sumatraanse
orang-oetan zich voornamelijk in de bomen op, wat mogelijk komt door de aanwezigheid van de
Sumatraanse tijger op Sumatra, de belangrijkste natuurlijke vijand van de Sumatraanse orang-oetan.

Volwassen mannetjes wegen gemiddeld 87 kilo en zijn 0,97 meter groot.
Vrouwtjes wegen gemiddeld 37 kg en zijn 0,78 meter groot. De Sumatraanse orang-oetan
kan meer dan 50 jaar oud worden. De oudste Sumatraanse orang-oetan in gevangenschap,
Ah Meng in de dierentuin van Singapore, werd in 1960 geboren.

De soort wordt sinds 2002 door de IUCN aangemerkt als ernstig bedreigd (“kritiek”).
De belangrijkste bedreiging is habitatverlies door ontbossing, voornamelijk voor houtwinning.
In de laatste 75 jaar is de populatie met 80% gedaald.
De soort komt nu alleen nog in het westelijk deel van Noord-Sumatra voor,
voornamelijk in Nationaal Park Gunung Leuser. Het huidige aantal individuen die in het
wild voorkomen wordt geschat op 7300.

De Sumatraanse orang-oetan staat sinds 2000 op de IUCN-lijst van de 25 meest bedreigde
primatensoorten ter wereld.

Momenteel wordt door het Australian Orangutan Project een nieuwe populatie gevestigd
in Nationaal Park Bukit Tigapuluh in oost-Sumatra, via herintroductie van
orang-oetans die als huisdier werden gehouden. Deze populatie bestaat uit ongeveer
70 individuen.

Het Sumatran Orangutan Conservation Programme is sinds 2002 actief bezig met het
redden van de Sumatraanse orang-oetan. In Nederland werd in 2003 de stichting
Monkey Business opgericht naar aanleiding van de kritieke toestand van de soort.

In 2011 is het genoom van de Sumatraanse orang-oetan in kaart gebracht,
de derde mensapensoort (na de mens en chimpansee) waarvan dit gebeurde.
Wetenschappers denken dat dit het mogelijk zal maken voor dierenbeschermers
om prioriteit te geven aan populaties met hoge genetische diversiteit.
Ook kunnen broedprogramma’s in dierentuinen hiermee streven naar grotere genetische diversiteit.

Een eerste analyse wees uit dat de soort genetisch drager is geëvolueerd dan de mens
en chimpansee. De bestaande populatie is genetisch gezien diverser dan bij de
Borneose orang-oetan, desalniettemin er minder exemplaren van de Sumatraanse overblijven.
Ook vergeleken met de mens is de Sumatraanse orang-oetan genetisch diverser.
Verder zijn volgens de analyse de mens en de Sumatraanse orang-oetan voor ruim 97% identiek.

Bron : Wikipedia